Deze foto hebben we boven de kist op de muur geprojecteerd. Ik heb er de hele tijd naar gekeken. Zo hoefde ik niet naar de kist te kijken...

Op 23 oktober werd Kim gecremeerd in Terneuzen. Voorafgaand was er een afscheidsdienst. De aula was véél en véél te klein. Er waren zo’n 550 mensen aanwezig, waarvan er 300 buiten moesten blijven staan. Gelukkig werkte het weer een beetje mee. Het was koud, maar zonnig. De uitvaartverzorger had ook voor luidsprekers buiten gezorgd, zodat iedereen goed kon mee volgen.

Vooraan in de aula, onder een berg van witte bloemen en rode rozen, lag Kim in een lichthouten kist….daarboven haar foto levensgroot op de muur.

Ik heb alles maar over me heen laten komen. De toespraken van haar mentor en van de rector van school, heel mooie woorden over ons Kim. “Haar eeuwige glimlach, haar warme hart…” Woorden die steeds terug kwamen. Zij deden deugd aan mijn moederhart, dat loodzwaar in mijn borst lag. Gedichten van klasgenoten, van haar collega’s uit het restaurant, van Sara haar nichtje, die het zó moeilijk had. Zelf hadden we ook een gedicht uitgekozen wat door mijn nicht Marieke werd voorgelezen.

Johan heeft Kim’s levensverhaal verteld. Dat was niet makkelijk, maar toch is het hem gelukt om haar boodschap aan iedereen mee te geven. Haar boodschap van liefde en houden van….Hij heeft dat fantastisch gedaan, ik had het zelf niet gekund.

We hebben ook haar muziek gedraaid. Aisha, het singeltje dat ze toen grijs draaide, Tracy Chapman met fast car, dat wou ze op haar begrafenis…had ze enkele weken daarvoor nog aan Laura verteld. (Toeval???) De titel was ook wel heel erg toepasselijk. Zelf hebben we ook nog muziek van Enya uitgekozen en een liedje van Nana Mouskouri.

Twee jongens van school hebben life het  lied “Angel” van Sarah Maclachlan gebracht. Die klanken moeten wel tot in de hemel zijn doorgedrongen…het was prachtig…

Kim heeft een mooi en sereen afscheid gekregen, en zo had zij het zeker ook gewild. Maar ik denk niet dat ze ooit heeft geweten  hoe geliefd ze werkelijk was. Ze heeft nooit geweten dat zoveel mensen zoveel verdriet om haar hebben gehad, en nog hebben.

KIM, JE LEEFT IN VELE HARTEN VERDER, EN DAAROM BEN JIJ ONSTERFELIJK!!